Met jouw hond op vakantie: voorkom ongewenste souvenirs

Leishmaniose

Leishmaniose is een chronische ziekte die wordt veroorzaakt door de parasiet Leishmania. De ziekte wordt overgebracht door zandvliegjes die in het Middellandse Zeegebied leven.

Leishmaniose ontwikkelt zich sluipend. Het kan na besmetting wel 3 maanden tot 6 jaar duren voordat er ziekteverschijnselen optreden. Vaak ontstaat er witte schilfering van de huid die gepaard gaat met ontsteking en kaalheid rondom de ogen en aan de oorschelpen. Ook lusteloosheid en gewichtsverlies behoren tot de verschijnselen. Het kan opvallen dat de neusspiegel en voetzooltjes een dikkere huid krijgen en dat hier korsten en kloven in ontstaan, en dat de nagels veranderen. Chronische nierontsteking en gewrichtsontsteking komen ook voor. Door ontstekingen in de wanden van de bloedvaten kunnen blaren ontstaan in de huid en slijmvliezen. Als er geen behandeling wordt ingesteld, kan de ziekte fataal verlopen.

Er bestaat medicatie om de ziekte onder controle te houden, maar de parasiet blijft het hele hondenleven lang in het lichaam aanwezig. Vaak komen de symptomen na verloop van tijd weer terug.

Om te voorkomen dat je hond gestoken wordt door zandvliegjes kun je bijvoorbeeld een Adimere, Scalibor of Tick Off halsband omdoen bij je hond of Advantix gebruiken. Hou je hond tijdens de schemer binnen. Dan zijn de zandvliegjes actief.

Tekenziekten

Een teek is een spinachtig beestje dat leeft van het bloed van andere dieren. Ze zitten in het struikgewas en wachten tot er een geschikte gastheer voorbij komt. Dan laten ze zich op dit dier vallen en bijten ze zich vast om bloed te zuigen. De teek zelf veroorzaakt geen ziektes, maar ze kunnen wel drager zijn van bepaalde ziektes en deze overbrengen naar de gastheer. In Nederland kan zo de leikte van Lyme worden overgedragen, door teken die besmet zijn met de Borrelia-bacterie.

In warmere landen in Europa kunnen teken nog andere ziektes overbrengen naar honden, zoals babesiose en ehrlichiose.

Babesiose (tekenkoorts)

De teken die Babesia overbrengen komen voor in Zuid-, Midden- en Oost-Europa. Babesia is een eencellige parasiet die in de rode bloedcellen van de hond leeft. Doordat het parasietje de rode bloedcel waarin hij leeft kapot maakt, krijgt een besmette hond bloedarmoede.

De verschijnselen ontstaan 1 tot 3 weken na infectie en bestaan uit koorts, sloomheid, niet willen eten, bloed in de urine, braken, bleke slijmvliezen en geelzucht. Niet alle verschijnselen hoeven tegelijk aanwezig te zijn en ze kunnen variëren in ernst. Babesiose is meestal goed te behandelen, maar als dit niet gebeurt kan het een dodelijke afloop hebben.

Je kunt de ziekte voorkomen door je hond tegen teken te beschermen. Verwijder een vastgehechte teek zo snel mogelijk na ontdekken.

Ehrlichiose

Ehrlichiose is een ziekte die veroorzaakt wordt door de bacterie Ehrlichia canis die de witte bloedcellen van de hond infecteert. Het wordt overgebracht door dezelfde teek die Babesia over kan brengen. De twee ziektes komen dan ook regelmatig samen voor in hetzelfde dier.

In de acute fase zijn de verschijnselen sloomheid, depressie, niet willen eten, koorts, ademhalingsproblemen, vergrote lymfeknopen, bloedneus en braken. Tijdens de zogenaamde subklinische fase, die weken tot maanden kan duren, lijken de honden gezond. In de chronische fase zijn de verschijnselen zeer variabel, van zwakte en lusteloosheid tot nierfunctiestoornissen en zenuwverschijnselen.

De belangrijkste beschermingsmaatregel is weer voorkomen dat teken zich vasthechten op de hond.

Je kunt je hond tegen teken beschermen met pipetten en speciale tekenbanden.

Hartworm

In Europa komt hartwormziekte voornamelijk voor in het Middellandse Zeegebied. De worm (Dirofilaria immitis) wordt overgebracht door muggen. Deze brengen larfjes van de hartworm in de bloedbaan. Via de bloedvaten komen de overgedragen larfjes na 3 maanden uiteindelijk uit in de longslagader. Gedurende 3 maanden ontwikkelen ze zich daar tot volwassen wormen. Daarna planten ze zich voort en produceren veel zogenaamde microfilariën, die weer in de bloedbaan terecht komen. Deze microfilariën worden vervolgens weer opgenomen door een mug waar ze zich ontwikkelen tot larfjes. Deze larfjes kunnen dan via een muggensteek weer bij een andere hond ingebracht worden en zo is de cyclus compleet.

Meestal geeft een hartworminfectie geen verschijnselen bij een hond. Als deze er wel zijn, zien we vooral hoesten, verminderd uithoudingsvermogen en flauwtes. Een infectie kan echter ook leiden tot een zeer ernstige situatie waarbij de wormen een verstopping van het hart veroorzaken. Dit is een levensbedreigend probleem en verloopt meestal fataal. Gelukkig komt dit weinig voor.

Het behandelen van een hond met hartworm is niet eenvoudig. Het risico bestaat namelijk dat alle wormen tegelijk doodgaan en de bloedvaten in de longen verstoppen. Soms is zelfs een chirurgische behandeling nodig door een specialist.

Voorkomen is dus beter dan genezen! De preventie bestaat uit twee onderdelen: 1) voorkomen dat je hond gestoken wordt door muggen en 2) het doden van jonge hartwormen voordat deze kunnen uitgroeien tot volwassen wormen. Om muggen te weren kun je bij je hond de Adimere, Scalibor of Tick Off halsband omdoen. Door te ontwormen met Milbemax, Milpro of No Worm Pro worden de hartwormlarfjes gedood voordat ze in het hart terecht komen.

Lees meer over hartworm in onze blog Hartworm bij de hond en kat.

Vossenlintworm

De vossenlintworm (Echinococcus multilocularis) is een kleine lintworm die leeft in de dunne darm van de vos. Ook honden kunnen drager zijn. Vossen scheiden eitjes van de lintworm uit via hun ontlasting, waar kleine knaagdieren zich vervolgens mee besmetten. In deze knaagdiertjes ontwikkelen de eitjes zich tot blaaswormen in de organen. Als een vos of hond vervolgens het knaagdiertje opeet, groeien de blaaswormen in de darm van dit dier uit tot volwassen wormen.

Ook mensen kunnen dienen als tussengastheer. Besmetting van mensen kan optreden door het eten van voedsel dat besmet is met eitjes. Eitjes kunnen ook overgebracht worden door contact met besmette aarde bij bijvoorbeeld tuinieren.

De vossenlintworm komt vooral voor in Centraal- en Oost-Europa, maar hij verspreidt zich steeds verder. Inmiddels komt hij ook voor in België, Frankrijk en in Nederland in Zuid-Limburg en Oost-Groningen.

Bij honden geeft een besmetting met de vossenlintworm geen verschijnselen. Bij mensen echter wel. Vandaar dat het belangrijk is om honden regelmatig te ontwormen. Het advies is om jachthonden en andere loslopende honden in een gebied waar besmettingsgevaar is elke 4 tot 6 weken te ontwormen met een middel dat praziquantel bevat, zoals Milbemax, Drontal of No Worm Pro.

Hondsdolheid (Rabiës)

Hondsdolheid wordt veroorzaakt door het rabiësvirus en komt wereldwijd voor bij alle zoogdieren, inclusief de mens. In Nederland zien we rabiës gelukkig zelden. In een aantal landen komt rabiës echter veel voor onder de (zwerf)honden en -katten populatie. In Oost-Europese landen spelen vossen een belangrijke rol in de verspreiding van de ziekte.

Rabiës wordt verspreid via het speeksel van geïnfecteerde dieren. Na infectie kan het een paar maanden duren voordat de eerste verschijnselen optreden. De ziekte tast het centrale zenuwstelsel aan. Hierdoor bestaan de verschijnselen uit gedragsveranderingen, agressie, verlammingen, schuimbekken, hallucinaties en watervrees. Er is geen behandeling mogelijk.

Preventie is dus heel belangrijk en bovendien verplicht als je met je hond naar het buitenland gaat. Honden moeten minstens 3 weken voor vertrek naar het buitenland gevaccineerd worden tegen rabiës.

Bereid je altijd goed voor als je je hond mee wilt nemen op vakantie. Lees daarvoor ook onze blog Op vakantie met je huisdier? Tips en advies.

Heb je nog vragen over het beschermen van je hond in het buitenland? Neem dan contact op via [email protected].